Podstawy

Poznajemy czym są interfejsy w obiektówce PHP, jak je stworzyć i zaimplementować wewnątrz klasy. Do dzieła.

Poznajemy dalej strict types w obiektówce PHP. Tym razem – typy nullable oraz typy „unijne”. Do dzieła.

Przechodzimy do ścisłego typowania w OOP, które jest w PHP możliwe. Piszemy klasę Helper, która jest czysto statyczna. Do dzieła.

Tworzymy klasę reprezentującą sesję użytkownika. Klasa będzie tylko statyczna, będzie też odwoływać się do swoich statycznych metod za pomocą słówka kluczowego self. Zaczynamy.

Piszemy czytelny kod. Staramy się ani nie zagnieżdżać warunków wewnątrz siebie ani nie tworzyć zbędnych konstrukcji logicznych, gdy tego nie musimy. Do dzieła.

Kolejna magiczna metoda, tym razem określająca w jaki sposób zostanie zaprezentowany obiekt, jeżeli spróbujemy go potraktować jako string – rzutując do napisu albo próbując drukować przez echo.

Poznajemy metodę magiczną invoke, która pozwala nam wywołać obiekt klasy niczym funkcję. Możemy znać ją już z Laravela i tzw. invokable controllers, ale jest to element języka PHP, nie jakiś wymysł Laravelowy. Poznajmy ją.

Poznajemy modyfikator dostępu private tworząc prywatny konstruktor oraz poznajemy, czym są metody statyczne na podstawie przykładu klasy URL napisanej wcześniej. Do dzieła.

Promocja konstruktora to bardzo fajna sztuczka w programowaniu obiektowym PHP, pozwalająca nam uprościć nasz kod. Warto ją poznać i stosować.

Uczymy się, czym w PHPowym OOP są traits i jak ich używać. Rozbudowujemy klasę parser o jej nowy trait. Do dzieła.

Kontynuujemy poznawanie OOP w PHP. Tym razem klasa Parser, która otwiera, pobiera i parsuje zawartość strony internetowej. Poznajemy pola prywatne oraz kompozycję – czyli instancję innej klasy jako pole klasy. Do dzieła.

Kontynuujemy przygodę w kierunku poznawania OOP w języku PHP. Tym razem piszemy klasę mającą reprezentować classlist, czyli listę klas CSS elementu HTML. Do dzieła.